قدرتمندان حاکم در جامعه و حتا هم حکومت داران محلی همواره از نقش جوانان در مسائل سیاسی و اجتماعی باعنوان های کلیشه ای قدردانی کرده ولی در عمل دیده شده است که توجه چندانی در حل مشکلات جوانان صورت نمی گیرد.
تنها ایجاد معینیت جوانان وزارت اطلاعات و فرهنگ درکشور ما بنا بر نیازمندی های مدیریتی و ملحوضات موجود ایجاد شده است،زیرا گفته می شود بیش از نیم نفوس کشور را جوانان و نوجوانان تشکیل میدهند.
درهمین حال وزارت اطلاعات و فرهنگ به عنوان یک ابتکار شورایی را زیر نام( شورای عالی جوانان) به منظور دست یابی به راهکاری برای حل مشکلات اساسی جوانان ایجاد کرده است که نخستین همایش این شورا روز شنبه 8عقرب 1389 با اشتراک 2 تا 4 جوان از هر ولایت کشور در کابل برگزار شد.
هر چند از گفته های سید مخدوم رهین وزیر اطلاعات و فرهنگ کشور استنباط می گردد که وی با نتیجه این شورا امیدوار هست و انتظار نتیجه خوب و مطلوب را برای راهکاری حل مشکلات جوان دارد ولی این امیدواری و ایجاد اینگونه شورا ها، با جمع آوری چند جوان از ولایات کشور نمیتواند باعث ایجاد راهکاری مشخص شود و دارویی باشد برای درمان درد بیکاری چهار ملیون جوان بیکار درکشور.
در حال حاضر 60 فیصد نفوس کشور را جوانان و نوجوانان تشکیل میدهند که بیشترآنها در گیر مشکلات و معضلات بیکاری ،نبود امکانات کافی برای ادامه تحصیلات ابتدایی و عالی هستند و از وضعیت موجود در کشورناراضی اند.
درست است كه در دهه هاي گذشته جوانان درگير اين بحران بودند كه رهبري سالم و راه کار مشخص برای حل مشکلات آنان وجود نداشت ،ولي اکنون نيز ایجاد شورای عالی جوانان واشتراک چند جوان از ولایات کشور که ازطریق رسانه ها به گونه نمایشی انعکاس می یابد ،جایی را نخواهد گرفت.
ایجاد طرح شورای عالی جوانان ضرورت به آگاهان امور، متخصیصین مسایل اجتماعی سیاسی ،اقتصادی، جوانان مستعد کار فهم و آگاه از مسایل اجتماعی ،سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی دارد،نه با برگزاری همایش سه روزه وبااشتراک جوانانی که براساس سلیقه های شخصی به این همایش فرستاده شده اند.اینگونه نشست ها نه تنها موثر و مفید نیست بلکه بر مشکلات جوانان افزوده واهمیت نهاد های مسؤول در مسایل جوانان را زیر سوال قرار میدهد.
درحالیکه هزاران جوان حتی آنانی که ازموسسات تحصیلات عالی فارغ شده اند وعده کثیری آنان نان آور خانواده های خود هستند،ماه ها حتی سال هاست بیکاراند وعده ای زیادی بازهم برای یافتن کار به کشورهای همسایه به ویژه ایران پاکستان روآورده اند.
مسلماً ایجاد شورای عالی جوانان که بیشتر شکل نمایشی دارد، درچنین وضعیتی دردی را دوا نخواهد کرد.
haris.jamalzada@gmail.com
پروسه صلح، یکی ازتلاش های جدی در افغانستان است که در این اواخر حکومت افغانستان به شدت روی آن کار می کند. هدف حکومت آنست که مخالفان مسلح دولت را متقاعد سازد تابه روند صلح بپیوندند. دولت افغانستان با برگزاری جرگه ی ملی مشورتی صلح به تاریخ 12جوزا 1389 در کابل با ایجاد کمیته های بیست و هشت گانه و نشر قطعنامه شانزده ماده ای خواهان گفتگو و مصالحه بامخالفان مسلح دولت شد.